Լինում է, չէ՞, նաև այսպես՝
Դատարկվել է հոգիդ ասես,
Կողքից նայում ես ինքդ քեզ՝
Օտար մեկին կարծես տեսնես,
Չես հավատում, որ այդ դու ես...
Եվ... լինում է նաև այսպես՝
Արցունքախառը ժպտում ես
Հաջորդ դառն հաբը կուլ տալիս,
Անհոգ փոքրիկ լինես կարծես՝
Կաթնատամից բաժանվելիս...
Անահիտ ՍԱՀԱԿՅԱՆ